Bergschenhoekweekend

Tekst: Lucas

Zaterdag 1 maart is er een dappere lichting Yetianen afgereisd naar het verre Bergschenhoek om daar de majestueuze Monte Cervino te beklimmen. Om 9:45 is de helft van de groep vertrokken om sportief naar de klimhal te fietsen. Nadat Marjolijn arriveerde kon ook de groep in het busje van Jan Willem, onder het genot van een hitjes-cd, aan de reis beginnen. Onderweg hebben we met enige omwegen Paul Musegaas van een straathoek geplukt. Het gesprek ging al gauw van het ontbreken van Pauls signature schoenen naar de ASAC. Deze zou ook aanwezig zijn om de Monte Cervino een keertje te beklimmen. Wij verheugden ons vooral op de taarten die zij mee zouden nemen om op de top te nuttigen. Eenmaal aangekomen was het nog heel even wachten op de fietsers, maar toen zij er ook waren zijn we gelijk de wand ingegaan. JW hing al snel te shinen in een zeer ‘comfortabele’ positie, dit tot groot vermaak van de rest van het kader. Emiel verzorgde op de grond een les over de basis van het voorklimmen voor een stel nog onwetende Yetianen.

Na de theorieles mochten ook zij de wand in om hun voorklimskills te verwerven. Zo gaat de tijd al snel voorbij en voor je het weet ga je alweer lunchen. De ASAC’ers waren al wel gespot, maar de taarten hadden ze helaas goed verborgen. Na de lunch zijn we het bouwen van een standplaats en het ophangen van een toprope gaan oefenen. Toen we dit eenmaal onder de knie hadden zijn we naar de top geklommen om daar de warme chocomel met heel veel slagroom te drinken. Natuurlijk gaat het op dat moment regenen, maar dit mocht de pret niet drukken. Toen het weer opgeklaard was en de buiken gevuld zijn met chocomel kregen we een spoedcursus abseilen van Emiel. Eenmaal weer op vlakke bodem hebben we alles opgeruimd om weer te vertrekken richting Delft. Een groot deel van de groep ging bij Majo thuis eten om vervolgens direct door te gaan naar de NSAC Dies om er een legendarische avond van te maken.